Plexus brachialis je odgovoran za normalnu funkciju gornjih ekstremiteta, sastavljen je od kompleksa živaca koji inerviraju cijelu kožu ruku te njene mišiće. Periferna oštećenja se u ovome spletu događaju pri istegnuću živca, ako pukne i/ili se odvoji od kralježnice, manje mehaničke ozljede se događaju pri nekoj aktivnosti, često tokom porođaja. Manje povrede brahijalnog pleksusa, poznate kao trnci, česte su u nekom sportu kao košarka, rukomet. Bebe ponekad dobiju povrede brahijalnog pleksusa pri rođenju. Ostali zdravstveni problemi, poput upale ili tumora, mogu utjecati na brahijalni pleksus. Povrede brahijalnog pleksusa (BP) mogu biti različite težine i uzroka, s posljedicama koje variraju od blagih do teških. Nažalost, broj traumatičnih slučajeva povreda BP-a je u porastu, što često rezultira ozbiljnim socijalnim i financijskim poteškoćama, te značajno utječe na kvalitetu života. Terapija ovisi o mjestu i težini ozljede, sastoji se od fiksacije, fizioterapije, ponekad kirurškog zahvata. Postoje 3 klasifikacijska sustava. Od ozljeda su najčešće Erbova, Klumpkeova, medijalna i lateralna paraliza. Fizioterapijskom procjenom provode se razne testovi snage, tonusa, a uključeni su i specifični testovi te određene skale. Fizoterapijska intervencija počinje što ranije može te uključuje vježbe, elektroterapiju, masažu, terapiju laserom. Svrha joj je vratiti što više izgubljene funkcije u ekstremitetu te spriječiti dodatna oštećenja i smanjiti bol koju izaziva oštećenje.