Abstract | Ulcus cruris je kronična rana koja je bila poznata starim Grcima još u vrijeme prije Krista. Ova bolest se najčešće pojavljuje na donjim okrajinama. Ulcus može biti, arterijski, venski ili miješani. Razlikuju se prema izgledu, liječenju i patofiziologiji nastanka. Međutim, imaju i neka zajednička obilježja, poput rizičnih faktora (fizička neaktivnost, pretilost, nepravilna prehrana). Također se provode kod oba ulcusa invazivne, neinvazivne i krvne pretrage. Kod oba ulcusa liječenje može biti konzervativno i kirurško. Još jedna od zajedničkih značajka im je previjanje rane prema protokolu ustanove. U konzervativnu metodu spada kompresivna terapija, ali samo kod venskog ulcusa zato što je kod arterijskog kontraindicirana. Od kirurških metoda kod oba ulcusa se provodi nekrektomija ili debridman. Arterijski ulcus se može liječiti hiperbaričnom oksigenoterapijom i terapijom negativnim tlakom. Budući da je rana otvorena, postoji opasnost od ulaska mikroorganizama u ranu i razvoj infekcije. Simptomi infekcije su rubor, calor, dolor i tumor (crvenilo, toplina, bol, oteklina). Infekcija se liječi antibioticima. Medicinska sestra/tehničar, djelatnik zdravstvene njege u kući ima vrlo važnu ulogu u njezi i liječenju bolesnika s ulcusom crurisom. Uloga joj je pomoći bolesniku oko obavljanja osnovnih ljudskih potreba. Ona provodi previjanje, educira bolesnika o njegovoj bolesti te kako će samostalno previti ranu. Vrši edukaciju kako smanjiti bolove te čega se treba pridržavati kako bi spriječio daljnju progresiju bolesti. Postupci liječenja i njege od strane medicinskog osoblja zahtijevaju vještinu, edukaciju, praćenje, ali i individualan pristup svakom bolesniku. Svaka sestra kroničnu ranu, kao i svaku drugu ranu, zbrinjava prema zakonskim propisima, bilo da to radi u kući bolesnika ili u zdravstvenoj ustanovi. Kronične rane su zdravstveni, socijalni i ekonomski problem s obzirom da je liječenje i njega dugotrajna, skupa te zahtjeva razne metode liječenja. Tretiranje kronične rane u kući također može biti učinkovito kao i u zdravstvenoj ustanovi. Djelatnici zdravstvene njege u kući preuzimaju veliku odgovornost u liječenju i njezi prilikom otpuštanja bolesnika iz bolnice. |