U ovome se radu kroz romane Baba Jaga je snijela jaje, Unterstadt te Nesanica prikazuje položaj žena i njihovih uloga od kojih se sve druge mogu svesti na onu koja je u patrijarhalnoj kulturi za ženu najvažnija, a to je uloga majke. U prvome dijelu rada postavlja se binarna opreka muškarac/ žena kao polazište u razmatranju specifičnih rodnih uloga i formiranju rodnih identiteta. Iz toga se izdvaja reprezentacija majčinstva kao jedna od glavnih ženskih uloga. U patrijarhalnoj vizuri ta uloga ženu svodi i na mnoge druge ženske uloge i stereotipe ženskosti koji se u navedenim romanima nastoje transformirati, kritizirati ili potkopati. Žena mora biti uzorno, moralno biće i pravi predstavnik nacije koja svoje uloge bezpogovorno prihvaća. U radu se, nadalje, prikazuju oblici nasilja nad ženama koji proizlaze iz želje za moći i posjedovanjem. Ženski likovi i majke u romanima zauzimaju važniju ulogu od očeva i muških likova te se daje njihov prikaz, opisuju se njihova iskustva, a posebno odnos s djecom. Prikazuju se traume povijesti i obiteljskih odnosa koje dovode do hladnih, pasivnih i otuđenih ličnosti majki koje ne mogu uvijek svojoj djeci ponuditi toplo utočište i nježnost. Rad se zaokružuje prikazom odnosa majki spram vlastitog tijela u odnosu na sinovljevo tijelo te se prikazuje posebna pozicija muške djece. Iz romana Baba Jaga je snijela jaje iščitavaju se razni simboli majčinstva, rađanja i cjelokupnosti zaokruženih identiteta u specifičnim ženskim ulogama, a završava se opisom Sofijine nigdine u Nesanici kao pokušaj pronalaženja istinskog ženskog identiteta, svoga Ja, izvan zadanih uloga koje se postavljaju.